На почетокот од книгата е опеана смртта на Кузман, јунак голем. Кој бил убиен од Гега, албанецот. За време на бојот.
Кузман бил толку силен што дури и ранет продолжил да се боре, така и го убил својот убиец. А Албанците поради неговото јунаштво го земале неговиот труп од бојното поле и го однеле кај мајка му, за да му одадат почит на него и на неговата мајка.
Кога разбрала неговата свршеница дека Кузман е мртов од тага се замонашила. И цел живот останала да тагува за него.
.................................................................
- Глигор ја пишува својата автобиографија, бидејќи смета дека сите биографии се полезни.
................................................................
Роден во Охрид на 18ти Јануари 1830-1831 (не го знае точно датумот на раѓање).
Татко му починал млад, додека тој заедно со двајцата браќа и едната сестра сеуште биле мали и уште едно шест месечно бебе. За нив се грижеле дедо им и мајка им.
Мајка им вредно работела.
Дедо му почнал да го уче Глигор да чита и го запишал на училиште. На училиште додека оделе им се смениле неколку учители, кој што скоро ништо не ги учеле. Среќа Глигор многу сакал да чита, па затоа напредувал. Не сакал да оде на училиште, зошто му било досадно, а и често биле тепани од учителите. Се додека не дошол да ги учи учителот Миладинов. Тогаш многу напреднале учениците и Охридското школување.
Глигор почнал да заработува по некоја пара, преведувајќи книги и продавајќи јајца и цреши.
Решил да го продолже своето школување во Грција на Атинскиот универзитет по медицина. После година дена се враќа дома и почнал да работе како учител. После 2 години учителство во Битола и 6 години во Охрид, се враќа во Атина на медицина. Додека студирал, пишувал и стихови. Тогаш ја напишал ,,Сердарот,, и конкурира на Атински конкурс, каде што била прогласена за најдобра творба, но спорно било тоа што не бил грк.
Добил Ловоров венец и паричен дел како хаграда. Истата година излегува од печат.
Веднаш почнал со пишување на поемата ,,Сердарот.
Се враќа во Охрид, каде почнал да работе како учител. Заедно Јаким Сапунџиев ја почнал борбата за воведување народен јазик во училиштата. Кратко престојува во Цариград. По враќањето назад уште посилно се боре за воведување на словенското писмо во Македонија.
Во 1868 година турската власт го затвара. После затворот оде во манастирот св.Јован Бигорски. Воодушевен што во него се служе на старословенски јазик. Во 1869 година во Охрид се воведува народниот јазик во училиштата.
Ја препева Хомеровата Илијада. Во 1872 година ја објавува песната ,,Во илјада седумстотин шездесет и второ лето,,. Во периодот меѓу 1883-1890 година учителува во бугарската машка гимназија во Солун. Во овој период ја пишува својата Автобиографија, која е објавена по неговата смрт, во Зборник за народни умотворби, науки и книжнина.
Сердарот - Автобиографија Глигор Прличев можете да ја најдете во Книжарница БОНИГА Неготино
Comments
Post a Comment