Skip to main content

Личноста која што ме воодушевува со своите постапки


Личноста која што ме воодушевува со своите постапки



     Искрено да Ви кажам, седам и се двоумам. Дали да пишувам за некој лик за кој што имам читано, но не го познавам или да пишувам за некој што го познавам. Решив да пишувам за некој што го познавам, што го гледам и среќавам постојано. Решив да пишувам за татко ми. Не затоа што ми е татко, туку затоа што стварно ме воодушевуваат неговите постапки.
     Татко ми, Никола Андонов е специјалист стоматолошки протетичар. Стоматолог со повеќе годишно работно искуство. Им помага на луѓето и ги лекува нивните заби.
Како член на Rotry клубот во Неготино, тој придонесува и помага во подигнувањето на свеста кај младите за едукација, спорт и взаемно помагање.
     Веќе три години е активен планинар. Има искачено повеќе врвови, меѓу кој би ги наброил Кораб, највисоката планина во Р.Македонија и Мусала, највисокиот врв на Балканот.
Покрај сите негови обврски и активности тој секогаш наоѓа време за нас. Ни помага и не подучува. Често знае да рече: ,,-Деца, никогаш не се откажувајте од тоа што го сакате. Не успеале само тие што се откажале."
     Тој е човек со принципи и високи стандарди. Секогаш го остварува тоа што си го зацртал. Бара нови предизвици, со помош на кој што би се изградил во подобра личност. Неговиот последен предизвик беше Скопскиот маратон, кој успешно го заврши.
    Би сакал да ја имам неговата решителност и истрајност. Да се надоградувам и стремам да станам подобра личност.
     Затоа овој состав му го посветувам нему.
     Човек со цврст и стабилен карактер.




    Упатството  за онлајн регистрацијата во Herbalife е поставено на овој линк.
    За активација на кодот за попусти за долготраен попуст од 25%, 35%, 42%  и 50% во чекор 3 треба да внесете податоци за вашиот спонзор ИД број - MKY0000200, првите три букви од презимето - AND
Тука сме за да се подржуваме едни со други ❤️
Со среќа на сите 🥂

Comments

Popular posts from this blog

Белото циганче - Лектира за основно одделение

БЕЛОТО ЦИГАНЧЕ      Циганскиот караван патувал низ некоја рамница. Напред на шарен коњ јавал Базел и пеел циганска песна. Само што го искачиле благиот насип, на десниот брег на реката ги пречекале ливади, опколени со врби и тополи.      Преморен од патот Белото Циганче легнал на земјата до врбата љубопитно и слушал Мулон и Хенза како тивко се препираат. Хенза барала од баба Мулон да го остават детето во некое село. Хенза се заканила дека ќе го повреде детето, но баба Мулон и се спротиставил и ја избркал. Таруно уплашен од нејзините зборови почнал да бега кон селото, но тогаш во ноќта баба Мулон го викнал, го вратил.      Следното утро додека баба-Мулон ловел риби, Таруно го потпрашувал за неговото минато и неговите родители. Денот бил исполнет со убави моменти и измешани емоции. Реката покрај нив им помагала за разладување и убивање на досадата. Децата често си играле на нејзиниот брег или се бањале. Едно топло попладне на река...

Пролетен пејсаж

ПРОЛЕТЕН ПЕЈСАЖ     Пролет е. Едно од најубавите годишни времиња. Сонцето потопло грее. Веќе нема остатоци од ладната зима, освен на повисоките планини. Реките се полни со вода од растопениот снег. Жуборот се слуша на далеку. Се шири миризбата од свежо искосена трева, од опојните цветови. Пролетниот пејсаж изобилувасо бои. Црвено, жолто, зелено, бело се е обоено, се е весело.      Синото небо мирно ги пропушта сончевите зраци да дојдат до земјата. Да ја стоплат измрзнатата почва, да ги разбудат заспаните животни. Дрвјата гордо исправени со своите гранки разеленети. Како раце ширум отворени ги повикуваат во своите прегратки птиците преселници да се вгнездат на нив.      Не знаеш кое цвеќе е поубаво, дали зумбулот, лалето, лилјачето, ги има толку многу. Како разиграни дечиња никнуваат и на пролетта и се радуваат.      Упатството  за онлајн регистрацијата во Herbalife е поставено на  овој линк .     За...

Калеш Анѓа од Столе Попов - Лектира за основно одделение

КАЛЕШ АНЃА      1. Една Сабота дедо Богдан заедно со внучето Ангеле и другите соселани заминале на Атпазар во Прилеп.. На Атпазарот се продавало секаков добиток. Покрај секој добиток стоеле пазачи, тоа биле каури кој му робувале на турците. Тие биле боси, со сокинати алишта и тепани. Кога дедо Богдан и другите мариовци разговарале со нив секогаш им се фалеле дека тие во Мариово живеат слободно. Не робуваат и не плаќаат данок, затоа што Агицата Мара ги ослободила од секакви давачки и им ја оставила со тапија, со документ земјата на мариовци.      На едниот крај од пазарот стоеа беговите чифчии - робовите, а на другиот Мариовци - слободните, не се мешале. Мариовци секој со себеносел по едно дете од 8 до 10 години за да им помагаат со добитокот. Не ги пуштаат  младите сами да одат, зошто можеле да бидат грабнати од турците за да робуваат.      Изутрината низ пазарот прошетале четворица алагари со по двајца сејмени и заинтересирано ...