Skip to main content

Лакомоста губи се, сакајќи се да земе

 

Лакомоста губи се, сакајќи се да земе


     Алчноста и лакомоста се дел од секој човек. Исто како што добрината и скромноста се дел од секој човек. На крајот од денот секогаш победува оној што го храниш.

     Ако си лаком како стопанот од приказната ,,Кокошката со златни јајца,, секогаш ќе мислиш дека немаш доволно. Ќе сакаш да имаш се повеќе и повеќе, без да имаш трпение да се случат сами од себе некој работи. Посебно тие на кој што им треба повеќе време. Како, брзо да се збогатиш, брзо да научиш, брзо да намалиш килограми. А се што е брзо, брзо и завршува. Кратко трае. Стопанот сакал наеднаш да добие многу златни јајца, за на крај да остане без ни едно јајце, па дури и без кокошката.

     Кога сакаш брзо да се збогатиш, без преходно да научиш, да стекнеш искуство за работа, за многу брзо време ќе останеш без своето брзо стекнато богатство. Пример ни се луѓето кој што добиле голема сума на пари, на лото или на некоја друга игра на среќа. Тие истите луѓе ако ги сретнеш после година дена, ќе ги видиш дека се во истата финанскиска состојба, а може и во полоша, од денот пред да ги добијат парите на лото.

     Затоа пак, ако научиш да бидеш трпелив, вреден и добар. Да бидеш благодарен на тоа што го имаш. И ако вредно работиш за да стекнеш нови вештини. На долг рок ти ќе бидеш благословен и богат човек.

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Белото циганче - Лектира за основно одделение

БЕЛОТО ЦИГАНЧЕ      Циганскиот караван патувал низ некоја рамница. Напред на шарен коњ јавал Базел и пеел циганска песна. Само што го искачиле благиот насип, на десниот брег на реката ги пречекале ливади, опколени со врби и тополи.      Преморен од патот Белото Циганче легнал на земјата до врбата љубопитно и слушал Мулон и Хенза како тивко се препираат. Хенза барала од баба Мулон да го остават детето во некое село. Хенза се заканила дека ќе го повреде детето, но баба Мулон и се спротиставил и ја избркал. Таруно уплашен од нејзините зборови почнал да бега кон селото, но тогаш во ноќта баба Мулон го викнал, го вратил.      Следното утро додека баба-Мулон ловел риби, Таруно го потпрашувал за неговото минато и неговите родители. Денот бил исполнет со убави моменти и измешани емоции. Реката покрај нив им помагала за разладување и убивање на досадата. Децата често си играле на нејзиниот брег или се бањале. Едно топло попладне на река...
8 comments
Read more

Пролетен пејсаж

ПРОЛЕТЕН ПЕЈСАЖ     Пролет е. Едно од најубавите годишни времиња. Сонцето потопло грее. Веќе нема остатоци од ладната зима, освен на повисоките планини. Реките се полни со вода од растопениот снег. Жуборот се слуша на далеку. Се шири миризбата од свежо искосена трева, од опојните цветови. Пролетниот пејсаж изобилувасо бои. Црвено, жолто, зелено, бело се е обоено, се е весело.      Синото небо мирно ги пропушта сончевите зраци да дојдат до земјата. Да ја стоплат измрзнатата почва, да ги разбудат заспаните животни. Дрвјата гордо исправени со своите гранки разеленети. Како раце ширум отворени ги повикуваат во своите прегратки птиците преселници да се вгнездат на нив.      Не знаеш кое цвеќе е поубаво, дали зумбулот, лалето, лилјачето, ги има толку многу. Како разиграни дечиња никнуваат и на пролетта и се радуваат.      Упатството  за онлајн регистрацијата во Herbalife е поставено на  овој линк .     За...
Post a Comment
Read more

Калеш Анѓа од Столе Попов - Лектира за основно одделение

КАЛЕШ АНЃА      1. Една Сабота дедо Богдан заедно со внучето Ангеле и другите соселани заминале на Атпазар во Прилеп.. На Атпазарот се продавало секаков добиток. Покрај секој добиток стоеле пазачи, тоа биле каури кој му робувале на турците. Тие биле боси, со сокинати алишта и тепани. Кога дедо Богдан и другите мариовци разговарале со нив секогаш им се фалеле дека тие во Мариово живеат слободно. Не робуваат и не плаќаат данок, затоа што Агицата Мара ги ослободила од секакви давачки и им ја оставила со тапија, со документ земјата на мариовци.      На едниот крај од пазарот стоеа беговите чифчии - робовите, а на другиот Мариовци - слободните, не се мешале. Мариовци секој со себеносел по едно дете од 8 до 10 години за да им помагаат со добитокот. Не ги пуштаат  младите сами да одат, зошто можеле да бидат грабнати од турците за да робуваат.      Изутрината низ пазарот прошетале четворица алагари со по двајца сејмени и заинтересирано ...
21 comments
Read more