Skip to main content

Свети Климет Охридски

 Свети Климет Охридски


     Св. Климент Охридски бил роден околу 840 година, а починал на 27 јули 916 година, во Охрид. Тој бил еден од првите средновековни словенски светци, научник, писател и просветител на Словените. Еден од најистакнатите ученици на Кирил и Методиј, кои заедно се поврзуваат со создавањето на глаголското и кириличното писмо, особено нивното распростанување помеѓу христијанизираните Словени.

     Св. Климент Охридски е основач на Охридската книжевна школа или позната како ,,Прв словенски универзитет,,. Познато е дека живеел во границите на Првото Бугарско Царство. Период кога локалното словенско население се уште давало отпор кон прифаќањето на христијанството.

    Климент се стекнал со солидно образование, и уште од млади години стекнал одлични познавања од грчкиот јазик. Климент како добар познавач на словенскиот и грчкиот јазик, вршел преведување и препишување на книги. Во манастирот Полихрон, Климент престојувал се до почетокот на Хазарската мисија, во 859-860 година. Се претпоставува дека Климент бил дел од јазичниот круг на Кирил и Методиј и придонел за создавање на глаголицата.

     Моравската мисија претставувала дипломска мисија на Византија, која преку христијанството требала од Велика Моравија и Панохија, да направи сојузници на Византија, против Франките и Бугарите.

     Мисијата била иницирана од моравскиот кнез Ратислав, од византискиот цар Михаил III, кој настојувал да основа самостојна словенска христијанска црква и да го шири Христовото слово и богослужба на разбирлив словенски јазик. Се смета дека Климент учествувал во мисијата на Константин и Методиј, во Велика Моравија, уште од самиот почеток и им помагал во создавањето на целосен литурски циклус, обука на локалното свештенство.

     Се претпоставува дека со Наум биле родени браќа, но овие податоци ги нема. Климент напишал околу 50 дела, од кои само на 15 се потпишал. Сите дела ги оставил во манастирот Св.Пантелејмон, на Плаошник, што го изградил тој, во Охрид.

     Умрел на 26ти јуни 916 година, и е погребан во својот манастир, во гробот што самиот си го подготвил. Неговите мошти се уште се наоѓаат во манастирот Св.Пантелејмон на Плаошник.


Comments

Popular posts from this blog

Белото циганче - Лектира за основно одделение

БЕЛОТО ЦИГАНЧЕ      Циганскиот караван патувал низ некоја рамница. Напред на шарен коњ јавал Базел и пеел циганска песна. Само што го искачиле благиот насип, на десниот брег на реката ги пречекале ливади, опколени со врби и тополи.      Преморен од патот Белото Циганче легнал на земјата до врбата љубопитно и слушал Мулон и Хенза како тивко се препираат. Хенза барала од баба Мулон да го остават детето во некое село. Хенза се заканила дека ќе го повреде детето, но баба Мулон и се спротиставил и ја избркал. Таруно уплашен од нејзините зборови почнал да бега кон селото, но тогаш во ноќта баба Мулон го викнал, го вратил.      Следното утро додека баба-Мулон ловел риби, Таруно го потпрашувал за неговото минато и неговите родители. Денот бил исполнет со убави моменти и измешани емоции. Реката покрај нив им помагала за разладување и убивање на досадата. Децата често си играле на нејзиниот брег или се бањале. Едно топло попладне на река...

Пролетен пејсаж

ПРОЛЕТЕН ПЕЈСАЖ     Пролет е. Едно од најубавите годишни времиња. Сонцето потопло грее. Веќе нема остатоци од ладната зима, освен на повисоките планини. Реките се полни со вода од растопениот снег. Жуборот се слуша на далеку. Се шири миризбата од свежо искосена трева, од опојните цветови. Пролетниот пејсаж изобилувасо бои. Црвено, жолто, зелено, бело се е обоено, се е весело.      Синото небо мирно ги пропушта сончевите зраци да дојдат до земјата. Да ја стоплат измрзнатата почва, да ги разбудат заспаните животни. Дрвјата гордо исправени со своите гранки разеленети. Како раце ширум отворени ги повикуваат во своите прегратки птиците преселници да се вгнездат на нив.      Не знаеш кое цвеќе е поубаво, дали зумбулот, лалето, лилјачето, ги има толку многу. Како разиграни дечиња никнуваат и на пролетта и се радуваат.      Упатството  за онлајн регистрацијата во Herbalife е поставено на  овој линк .     За...

Калеш Анѓа од Столе Попов - Лектира за основно одделение

КАЛЕШ АНЃА      1. Една Сабота дедо Богдан заедно со внучето Ангеле и другите соселани заминале на Атпазар во Прилеп.. На Атпазарот се продавало секаков добиток. Покрај секој добиток стоеле пазачи, тоа биле каури кој му робувале на турците. Тие биле боси, со сокинати алишта и тепани. Кога дедо Богдан и другите мариовци разговарале со нив секогаш им се фалеле дека тие во Мариово живеат слободно. Не робуваат и не плаќаат данок, затоа што Агицата Мара ги ослободила од секакви давачки и им ја оставила со тапија, со документ земјата на мариовци.      На едниот крај од пазарот стоеа беговите чифчии - робовите, а на другиот Мариовци - слободните, не се мешале. Мариовци секој со себеносел по едно дете од 8 до 10 години за да им помагаат со добитокот. Не ги пуштаат  младите сами да одат, зошто можеле да бидат грабнати од турците за да робуваат.      Изутрината низ пазарот прошетале четворица алагари со по двајца сејмени и заинтересирано ...